Just the right time. Agosto, buwan ng wika. Agosto 21, paggunita sa kabayanihan ng isang makabayang martir. Tamang-tama lang sa re-launching ng blog kong ito. Isang blog na isusulat ko sa wikang... well, Pinoy.
Kung saan-saan na napasyal ang blog na 'to; paiba-iba rin ng titulo, sa kakahanap ng kanyang nitso (niche, baga).
Ngayon, tatawagin ko itong Dayo. Maraming kahulugan ang salitang dayo; pwedeng bisita, dalaw, stranger, foreigner, langyaw. In general, nagpapatungkol sa isang tao o bagay na coming from the outside. Ang mga matutunghayan nyo sa blog na ito ay mga salita (at larawan) na nabuo mula sa pagtingin sa mga bagay-bagay mula sa labas.
Kumbaga, para tayo ay higit na maging objective sa ating mga paglalarawan o paghuhusga sa mga bagay-bagay, ilayo natin ang ating mga sarili at tingnan ang mga ito mula sa labas.
Si Ninoy, pansamatalang lumayo at mula sa Amerika sinuring lalo ang kalagayan ng bansa at pinanday ang mga adhikain para sa malayang Pilipinas. Gayundin si Rizal; ang Noli at Fili ay sinulat nya nung siya'y namalagi sa Europa.
Oo na, umiwas rin sila sa persecution ng gobyerno, alam ko. At wala rin akong planong maging Ninoy at Rizal.
Maglalaman din ang blog na ito ng mga kwento at imahe mula sa mga natatanaw at nararanasan ko sa halos lingguhang pagbibiyahe sa mga highways ng South Cotabato, at sa paminsan-minsang pag-dayo sa iba pang lugar ng bansa.
Samahan nyo ko.
No comments:
Post a Comment